به اطلاع شما سروران گرامی میرساند :
تالار (انجمن) گفتمان مخصوص وانشانی های عزیز با آدرس زیر ایجاد شده است.
لذا شما عزیزان با رعایت قوانین تالار و همچنین عضو شدن در انجمن می توانید
در خصوص مسائل مختلف مربوط به روستای باصفای وانشان با یکدیگر به تبادل
نظر بپردازید.
کلمات کلیدی:
توجه :هرگونه کپی کردن مطالب و تصاویر از این وبلاگ ممنوع می باشد
توجه :هرگونه کپی کردن مطالب و تصاویر از این وبلاگ ممنوع می باشد
تصاویر دیگر را می توانید در ادامه مطلب مشاهده نمائید
کلمات کلیدی:
توجه :هرگونه کپی کردن مطالب و تصاویر از این وبلاگ ممنوع می باشد
<<قابل توجه تمامی وانشانی های عزیز>>
روستای باصفای وانشان درحال متروکه
و تبدیل شدن به دِه کوره اگر جاده ....؟؟!!!!!!
شما عزیزان می توانیدخبر تکمیلی را در ادامه مطلب وبلاگ و همچنین در
تالار گفتمان وانشان مطالعه و اظهار نظر فرمائید
کلمات کلیدی:
زگهواره تا گور دانش بجو
اما
این سخن وقتی عملی می شود که امکانات برای تمام دانش آموزان این مرز و بو م
بطور یکسان مهیا باشد .
نه اینکه دانش آموزان روستای وانشان برای کسب علم باید هر روز حدود 26
کیلومتر (رفت وبرگشت ) را با تحمل سختی های سرما وگرما طی کنند تا به
مدارس شهرستان گلپایگان برسند.
آیا رمقی جهت کسب علم و دانش برای آنان می ماند؟
بعداز باز پس گیری قدیمی ترین دبستان و همچنین تخریب دو مدرسه
در حال حاضر تنها یک مدرسه در وانشان موجود است که آن هم بعلت عدم
برخوداری ازحداقل امکانات بهیچ وجه نمی توان آن را مدرسه نامید
اینجاست که باید مسئولین آموزش وپرورش شهرستان گلپایگان
و همچنین اعضای محترم شورا و دهیار محتر م وانشان
گوشه چشمی به این روستا و وضعیت تحصیل آن داشته باشند.
کلمات کلیدی:
مجموعه مقالات کشاورزی
کاربران گرامی جهت مشاهده مجموعه مقالات کشاورزی
روی هر موضوع کلیک نمائید.
بیماریهای مهم گوجه فرنگی - خیار -پیاز و هویج
راه های مقابله با بحران خشکسالی
لکه آجری یونجه و لکه سیاه شبدر
کلمات کلیدی:
آهای مردم پر حوصله قدیمی کجایید؟
آهای دانایان درس نخوانده وانشانی کجا رفتید؟
آهای مشتی حسن، کربلایی محمد، حاج عباس و...چرا با ما حرف نمی زنید؟
ما که نتونستیم از میراث های فرهنگی خوبی که برای ما گذاشتید استفاده کنیم.حالا قدر
شما را می دونیم ولی چه فایده که نیستید.
به راستی خیلی جالب است گاهی به خانه هایی در شهر می رویم می بینیم یک
چراغ گردسوز یا سماور آتشی
را که یادگاری از وانشان دارند در بهترین نقطه و تاقچه خانه به بهترین وجه نگهداری می کنند ولی
از آداب و رسوم و سنن خوب شان در زندگی کمتر بهره می گیرند. چرا؟
اگر خوب توجه کنیم کوتاهی رابه گردن دوره و زمانه می اندازیم و به این صورت خود را
به اصطلاح تقصیرکار نمی دانیم ولی این طوری هم نیست. اگر بخواهیم می تونیم خیلی
از آداب و رسوم آنان را حتی در زندگی ماشینی امروز به کار گیریم.
مثلا مهربونی و دوست داشتن همدیگر را.
این که دیگه به عصر و زمانه کاری نداره، چرا این قدر از هم فاصله گرفتیم؟
چرا برای کوچک ترین حرکتی از طرف هم ولایتی مان ،درصدد تلافی هستیم ؟
ما که این همه می نشینیم و یاد دوران خوشی و مهربونی قدیم می کنیم مگه چه قدر خرج
داره مهربونی کنیم ولو با یک احوال پرسی تلفنی؟
مگه یادمان رفته که قوم و خویشی در وانشان داریم؟
همه ما عوض شده ایم، می گیم کار داریم نمی رسیم و فلان..مگر نه این که باید رفت و آمد
هم یکی از اون کارهای ماباشه؟
آخه همون قدیمی ها می گفتندهر چه به هم نزدیک تر باشیم دل ها هم نزدیک تر می شن،
و دوری ها، دوستی ها و مهربونی ها را کمرنگ می کنن.
خیلی از خانواده ها هستند که بچه هاشون همدیگه رو نمی شناسند! نمی دونند پسر عمو
و یا پسر عمه ای هم دارند و اگر در مراسم ها، پدر و مادرها را دیدند با یکدیگر خوش و بش
می کنند سوال می کنند که اینا کی بودند؟
واقعا که..جای اون پیرهای قدیمی خالی که کوچکتر ها را می بوسیدند و از جیبشان نقل و
کشمشی در می آوردند و به بچه ها می دادند.
دریغ از این همه کم لطفی و افسوس از این همه فاصله و دوری... این دوره وزمونه!!!
برگرفته از روزنامه صبح ایران خراسان دوشنبه مورخ 14/02/88
کلمات کلیدی:
از دهیار محترم تقاضا می شود مورد اشاره شده در تصویر زیر را اصلاح نمایند.
تابلو نصب شده از طرف گلپایگان به وانشان
کلمات کلیدی:
