وقتی انگ شهری بودن که بهت زده شد و توی دود و دَم و ترافیک مدتی را سر کردی،
کم کم روستای وانشان هم تبدیل می شه به یک خاطره، اگه فرصتی بشه و
خانواده اجازه بدند ، تابستان به تابستان راه بیفتی بری اونجا، تا ازهوای پاک
و غذاهای سالمش بهره ای ببری ،و یا در نهایت با زمزمه شعر "خوشا
به حالت ای وانشانی" حسرت سادگی زندگی آنها را به یاد بیاری .
اما وقتی پا در روستای وانشان می گذاری که هیچ شباهتی
به رویایی که از زندگی روستایی دوران کودکی خود
ساخته ای ندارد و این سوال تداعی می کند که
پس چرا اینجا اینطوری شده؟...
کلمات کلیدی:
